BAŞLIKSIZ

 Evet dün tanısmıştık..
şimdiden üç tane güzel izleyicim,dertasım olmus öncelikle buna çok mutlu olduğumu söylemek istiyorum.her gün bi önceki günü aratıyor arkadaslar bu sizin için öyle olmaya bilir ama benim için öyle...Ablam çalışmak için gazetedeki bütün ilanlara baş vurdu ve suan ses seda yok kimseciklerden,ablam bu sene üniversite 3 te tarih öğretmenliğine aday,bense yeni üniversiteye girdim ve tüm olanlardan sonra pekte hazırlanamamıstım,evvet benimde bir zamanlar sizler gibi hayallerim vardı avukat olmayı istiyordum bunun içinde var ggücümle çalısmıstım ama olmadı sınava tekrar girmeyi aklımdan bile geçiremiorum çünkü okadar paramız yok diğer kardeşlerimide düşünmem lazım şimdi sınıf öğretmenliğini kazandım gerçi hayattan artık pek beklentim yok hayat bana ne yasatırsa onu yasıyorum.Ablama diyorum bende bir iş bulayım eve katkım olur diye bana kıyamadığından heralde pekte gönüllü değil bu işe...en ufak kardesim 3. sınıfa geçti güzel bir kız çocuğu ama annemin öldüğünü bilmiyor bir iş seyahatinde olduğunu ve geleceğini düşünüyor...biz ona bunu nasıl söyliyeceğiz bilmiyoruz:S,ouldaki arkadasları kavga ettiklerinde filan ağızlarında kaçırırlar diye çok korkuyorum...artık benim derdim hatta ben diye birşey yok varsa yoksa kardeşlerim 18 yasımda bu kadar çok yük almak beni kimi zaman çok zorluyor ama olsun buna da şükür diyip yaşıyorum hayatı...hayatın bana daha neler göstereceğini heycanla bekliyorum kimbilir belki i mucize olurda hersey yoluna girer...
 size hergün yazamam bunun için biraz üzgünüm ama öyle:Sablam ve kardeslerim evde yoklar ben de o yüzden açtım bilgisayarı...biraz daha ilerlyen zamanlarda bu bilgisayarıda satmak zorunda kalacağımızın farkındayım hatta bu annemin yadigarı olan güzel evimizide...canımı en çok bu evden tasınmak acıtır biliyormusunuz...ben daha annemin odasına girememişken onun giysilerini koklayamamısken....
hayat,kader napalım bunada sükür.